Αρθροπάθεια των Σπονδυλικών Αρθρώσεων

Ο όρος αρθροπάθεια συνήθως αναφέρεται σε οστεοαρθριτικές αλλαγές των σπονδυλικών αρθρώσεων. Τα οστά της σπονδυλικής στήλης αρθρώνονται (συνδέονται) πρόσθια με μεσοσπονδύλιους δίσκους και οπίσθια από εκ δεξιών και εξ αριστερών ζεύγη σπονδυλικών αρθρώσεων. Οι αρθρώσεις αυτές είναι επίπεδες επιφάνειες, όπως ακριβώς οι πλευρές ενός διαμαντιού. Οι σπονδυλικές αρθρώσεις ονομάζονται επίσης ζυγοαποφυσιακές αρθρώσεις.

 

Από βιολογικής και μηχανικής πλευράς, οι σπονδυλικές αρθρώσεις κατέχουν σημαντικότατο ρόλο στην αντίσταση του σώματος σε δυνάμεις βάρους. Αντιστέκονται σε μεγάλο βαθμό στη μεσοσπονδύλια δύναμη διατμήσεως και μαζί με τους δίσκους στη δύναμη συμπίεσης. Η υπερβολική ή μακρόχρονη επιφόρτιση μπορεί να οδηγήσει σε εκφυλιστικές οστεοαρθριτικές αλλοιώσεις, ασθένεια που ονομάζεται Εκφυλιστική Αρθροπάθεια των Σπονδυλικών Αρθρώσεων.

Παράλληλα, καθώς οι πρόσθιοι δίσκοι της άρθρωσης εκφυλίζονται, αφυδατώνονται και μειώνονται σε ύψος (ξήρανση), προκαλώντας αλλοιώσεις στη δομή των οπίσθιων άκρων της άρθρωσης και επιβάλλοντας επιπρόσθετο φορτίο στις σπονδυλικές αρθρώσεις. Η μη φυσιολογική αυτή κίνηση σε συνδυασμό με την περιορισμένη δυνατότητα απορρόφησης των κραδασμών του λεπτού, αφυδατωμένου δίσκου ασκεί ακόμη μεγαλύτερη πίεση στη σπονδυλική άρθρωση, επιταχύνοντας την εξέλιξη της αρθροπάθειας και επιφορτίζοντας τους οπίσθιους υποστηρικτικούς συνδέσμους.

 

Από τις λέξεις άρθρωση και πάθος (παράγωγο του ρήματος πάσχω), ο όρος αρθροπάθεια υποδεικνύει ότι οι αλλοιώσεις που έχει υποστεί η άρθρωση είναι προχωρημένες και επηρεάζουν την παρακείμενη ρίζα του νεύρου ή το νωτιαίο μυελό, περιορίζοντας τη διάμετρο της εξόδου της νευρικής ρίζας. Η πάθηση αυτή ονομάζεται σπονδυλική στένωση.

Σπονδυλοπάθεια

Ο όρος σπονδυλοπάθεια αφορά σε οστεοαρθριτικές μεταβολές που εντοπίζονται σε πολλαπλά επίπεδα του σπονδυλικού σωλήνα και συγκεκριμένα στους μεσοσπονδυλίους δίσκους· προκύπτει ως σύνθετη λέξη από το σπόνδυλο και το πάθος, που δηλώνει την πάθηση ή ασθένεια.

Η χρήση του όρου δε συνεπάγεται απαραίτητα ανάμειξη των οπίσθιων σπονδυλικών αρθρώσεων. Εάν η ασθένεια έχει προχωρήσει, μπορεί να ασκείται αυξημένη πίεση στη ρίζα του νεύρου και ο ασθενής να αντιμετωπίζει συνοδά αισθητηριακά και/ή κινητικά συμπτώματα, όπως πόνο, παραισθησία ή μυϊκή αδυναμία των άνω και κάτω άκρων. Η εκφύλιση του δίσκου και η επακόλουθη μείωση του χώρου μεταξύ δύο σπονδύλων οδηγεί σε συμπίεση της νευρικής ρίζας που εξέρχεται από το νωτιαίο μυελό και κατ’ επέκταση ριζοπάθεια, με συμπτώματα τις αισθητηριακές ή κινητικές διαταραχές, όπως έντονο πόνο στον αυχένα, τους ώμους, τα χέρια, τις παλάμες και τα δάχτυλα ή την οσφυϊκή μοίρα, τους γλουτούς, το ισχίο, τα πόδια, τα πέλματα και τα δάχτυλα των ποδιών. Συχνά η συμπτωματολογία περιλαμβάνει και μυϊκή αδυναμία.

Σπανιότερα, η άμεση πίεση στο νωτιαίο μυελό, συνήθως την αυχενική μοίρα, μπορεί να προκαλέσει μυελοπάθεια, μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από γενικευμένη σωματική αδυναμία, δυσλειτουργία στη βάδιση, απώλεια της ισορροπίας και απώλεια ελέγχου της λειτουργίας του εντέρου και/ή της κύστης. Ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί τσιμπήματα ή μούδιασμα (παραισθησία) στα χέρια/τις παλάμες ή τα πόδια/τα πέλματα εξαιτίας της συμπίεσης των νεύρων και/ή της μειωμένης κυκλοφορίας του αίματος. Εάν επηρεάζονται οι αυχενικοί ή οσφυϊκοί σπόνδυλοι, τότε η ασθένεια ονομάζεται αυχενική ή οσφυϊκή σπονδυλοπάθεια αντίστοιχα.