Ο όρος αυτός υποδεικνύει αύξηση του όγκου ή υπερβολική ανάπτυξη και συνήθως περιγράφει διόγκωση των συνδέσμων που συγκρατούν τα οστά της σπονδυλικής στήλης· ορισμένες φορές αφορά σε πρώιμες οστικές μεταβολές και υπό την έννοια αυτή είναι όρος συνώνυμος της σκλήρυνσης.

 

Οι ιστοί αντιδρούν στη βιολογική και μηχανική πίεση μέσω της υπερτροφίας (αύξηση του μεγέθους των κυττάρων) ή της υπερπλασίας (αύξηση του αριθμού των κυττάρων). Για παράδειγμα, η εκτεταμένη ή μακρόχρονη καταπόνηση του δέρματος των χεριών ή των πελμάτων οδηγεί σε υπερτροφική αλλοίωση του δέρματος, τους γνωστούς τύλους ή κάλους.

Οι σπονδυλικοί σύνδεσμοι και ειδικά οι ωχροί σύνδεσμοι στην οπίσθια πλευρά του σπονδυλικού σωλήνα ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο, με αύξηση του όγκου τους. Η συνέπεια αυτού είναι ότι περιορίζεται ο διαθέσιμος χώρος περιμετρικά του σπονδυλικού σωλήνα. Εάν κάποιος από τους ιστούς είναι μεγαλύτερος σε όγκο από το φυσιολογικό, αυτό συνεπάγεται ότι κάποιος άλλος ιστός συμπιέζεται.