Η σπονδυλολίσθηση αφορά στην πρόσθια μετατόπιση ενός σπονδύλου ή της σπονδυλικής στήλης σε σχέση με τους υποκείμενους σπονδύλους. Τα συνθετικά του όρου είναι οι λέξεις σπόνδυλος και ολίσθηση. Η πάθηση αυτή συχνά συμβάλλει στη σπονδυλική στένωση.

Το πλέον σύνηθες σύστημα βαθμονόμησης περιλαμβάνει βαθμούς σοβαρότητας βάσει μετρήσεων από πλευρική ακτινογραφία της απόστασης του οπισθίου άκρου του σώματος ενός σπονδύλου από το οπίσθιο άκρο του σώματος του παρακείμενου κατώτερου σπονδύλου. Στη συνέχεια, η απόσταση αυτή εκφράζεται ως ποσοστό επί του συνολικού μήκους του σώματος του ανώτερου σπονδύλου:

  • Βαθμός 1: 0-25%
  • Βαθμός 2: 25-50%
  • Βαθμός 3: 50-75%
  • Βαθμός 4: 75-100%

Η πάθηση αυτή είναι αρκετά συνηθισμένη, με επιπολασμό 5-7% στον πληθυσμό των ΗΠΑ. Οι Fredrickson et al. απέδειξαν ότι η ισθμιακή βλάβη συμβαίνει μεταξύ των 6 και 16 ετών και η ολίσθηση του σπονδύλου επέρχεται λίγο αργότερα. Η σπονδυλολίσθηση αποτελεί πάθηση που σπανίως εξελίσσεται και επιδεινώνεται. Μπορεί να είναι ασυμπτωματική για τον ασθενή, αν και η βιολογική και μηχανική πίεση που υφίσταται η άρθρωση υπερβαίνουν τα φυσιολογικά όρια και υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες εκφύλισης του μεσοσπονδυλίου δίσκου και συνοδών οστεροαρθριτικών μεταβολών σε αυτό το επίπεδο. Σπανίως προκύπτει ανάγκη χειρουργικής επέμβασης για τη σπονδυλολίσθηση.