Η Σπονδυλική Στένωση αποτελεί πάθηση κατά την οποία ο σπονδυλικός σωλήνας στενεύει και συμπιέζει το νωτιαίο μυελό και/ή τις ρίζες των νεύρων.

Η Στένωση της κεντρικής αύλακος συνεπάγεται περιορισμό του καναλιού το οποίο διαπερνά ο νωτιαίος μυελός, στο κέντρο κάθε σπονδύλου κατακόρυφα της σπονδυλικής στήλης.

Η Στένωση μεσοσπονδυλίου τρήματος συνεπάγεται περιορισμό του καναλιού εκατέρωθεν των σπονδύλων, στα σημεία εξόδου των σπονδυλικών νευρικών ριζών με κατεύθυνση τα διάφορα μέρη του σώματος, όπως τα χέρια ή τα πόδια. Η σπονδυλική στένωση μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στην αυχενική, τη θωρακική ή την οσφυϊκή μοίρα.

Η Οσφυϊκή σπονδυλική στένωση προκαλεί χαμηλή οσφυαλγία και ακτινοβολεί κατά μήκος των νεύρων προς το ισχίο, τα πόδια, τους μηρούς, τα πέλματα ή τους γλουτούς.

Η Αυχενική σπονδυλική στένωση προκαλεί αυχεναλγία και επηρεάζει τους ώμους, τα χέρια, τους καρπούς και τις παλάμες.

Αν και μερικοί άνθρωποι διαθέτουν εκ γενετής ευρύτερο σπονδυλικό κανάλι  από άλλους, η αιτία της στένωσης είναι συνήθως ο συνδυασμός τριών εκφυλιστικών παραγόντων, οι οποίοι διαφέρουν σε ένταση από ασθενή σε ασθενή.

Αρχικά, όταν ο δίσκος εκφυλίζεται, η κήλη καταλαμβάνει χώρο, περιορίζοντας το μέγεθος του νευρικού καναλιού. Δεύτερον, καθώς ο δίσκος αφυδατώνεται και χάνει ύψος (ξήρανση), οι σπόνδυλοι πλησιάζουν μεταξύ τους και περιορίζουν ακόμη περισσότερο το διαθέσιμο χώρο.

Τέλος, η εντεινόμενη πίεση στην άρθρωση και η επακόλουθη οστεοαρθρίτιδα οδηγούν στη δημιουργία οστεοφύτων και την υπερτροφική ανάπτυξη των συνδέσμων, οι οποίοι καταλαμβάνουν επιπρόσθετο χώρο.

Οι τρεις παραπάνω παράγοντες ποικίλλουν σε συνδυασμούς και ένταση, πάντοτε όμως έχουν ως αποτέλεσμα τη στένωση του καναλιού και τη συμπίεση των νεύρων. Ο συνδυασμός των παραγόντων αυτών είναι γνωστός και ως Εκφύλιση Μεσοσπονδυλίου Δίσκου, την κυριότερη αιτία σπονδυλικής στένωσης. Η σπονδυλολίσθηση και οι ουλές στους ιστούς λόγω χειρουργικών επεμβάσεων είναι μερικοί ακόμη παράγοντες που συμβάλλουν στη σπονδυλική στένωση.